Dziki i siki

Wersja podstawowa leci jak następuje:

Dzik jest dziki, dzik jest zły,
dzik ma bardzo ostre kły.
Kto spotyka w lesie dzika,
ten na drzewo zaraz zmyka.

Iiii...cała sala śpiewa z nami; bujamy z Klomszczym po pokoju, fajnie jest.

Po kilkukrotnym przesłuchaniu Klomszczy wyraźnie się rozkręca, matce zasię bije na dekiel:

Dzik jest dziki, dzik jest zły,

dzik ma jajka oraz kły...

Iiii...kto przeżyje wolnym będzie, kto umiera wolnym juszsz.

Słowotwórstwo radosne zaczyna zbierać obfite żniwo:

Dzik jest dziki, bo dzik robi siki.

Dzik nawet nie wie, gdzie są nocniki.

Kto spotyka w lesie dzika,

tego wredny dzik osika.

Iiii...Ufff.

Niech pan spojrzy na pawiana!

Co za małpa porąbana (albo brzydziej, bardzo brzydziej).

A jeśli proceder trwa dniami? Tygodniami?

Już przesłuchaliśmy wszystkie ija, ija, ooo...kto, gdzie jaką farmę miał i co na niej hodował. Takowoż "Kaczkę dziwaczkę", zasoby stacji Mini-Mini i Lulandii; Tika-Taka sprzed lat, Pankracego, hiciory discopolowe i aaa...kotki dwaaa. Pop polski i obcojęzyczny bieżący i archiwalny. Ale nie: dzik i dzik.

Jako widzicie na fragmencie filmu, w pewnym momencie Pan Kleks zachodzi dzika od tyłu i ... ech - jakbym tak Klomszcza capnęła i ...nie, to też nie jest dobry pomysł, bo jak zacznie ganiać wokół lokalu, to nogi mi w rzyć wejdą. Ma gadzina jakieś turbodoładowanie...

Zmęczenie materiału. 

Położyć się jeno i kwiczeć.

Jak dzik.

Ale on jest przynajmniej dziki, a ja muszę udawać, żem udomowiona...